SCENARIUSZ RYMOWANEGO PRZEDSTAWIENIA BOŻONARODZENIOWEGO „ DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI” UWAGI oraz inne piosenki świąteczne mogą być odtwarzane z scenie należy przygotować, zgodnie ze scenariuszem, miejsce gdzie będą siedziały biedne dzieci, po przeciwnej stronie choinkę oraz stół świątecznie z zapałkami ma założona białą anielską sukienkę, a na nią narzuconą czarną skromną szatę, którą ściągają aniołki, na znak, że dziewczynka kończy doczesny żywot i wstępuje w zastępy dzieci ubrane są bardzo skromnie, jak kloszardzi. Dodatkowe mają zawieszone na szyi tabliczki z dużymi napisami: „ Jestem głodny”„ Zimno mi”„ Nie mam gdzie mieszka攄 Nic nie jadłem”„ Kto mnie przytuli”„ Jestem chory” „ DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI”OSOBA PROWADZĄCASerdecznie witamy wszystkich miłych gości Chcemy wam dziś sprawić wiele radości Jeśli się zdarzą pomyłki czasami To wy nam wybaczcie i pomóżcie zatem prosimy niech każdy posłucha I w radosnym nastroju niech nadstawi pieśniami i swymi sercami Boga między „ NIE BYŁO MIEJSCA DLA CIEBIE...W TRAKCIE KOLĘDY NA SCENĘ WCHODZĄ BIEDNIE DZIECI SIADAJĄ POD PRZYGOTOWANYMI WCZEŚNIEJ KOSZAMI NA ŚMIECI ( LUB KARTONAMI IMITUJĄCYMI ICH MIESZKANIE)PO ZAKOŃCZENIU KOLĘDY NA SCENIE POJAWIA SIĘ Z KOLEI PAN ANDERSEN, CHODZĄC PO SALI ZWRACA SIĘ DO PUBLICZNOŚCIANDERSEN: Witajcie! Nazywam się Jan AndersenI jestem baśniopisarzem! Gdy tylko mam natchnienie,Spisuję księgi dziecięcych najsmutniejszych bajek świata...Jest baśń, przy której chce się płakać. Teraz wam opowiem - po to jestem tu z wami -Baśń o „Dziewczynce z zapałkami”.Z GRUPKI BIEDNYCH DZIECI KOLEJNE PODCHODZI DO ANDERSENADZIECKO BIEDNE 1:To dla nas wielkie wydarzenieSłuchać pana bajki, panie Andersenie!Wszelki morał z Pana baśniSerca nasze wnet rozjaśni...ANDERSEN:Raz w wigilijną, mroźną noc, Kiedy radość trwa do świtania,Po śniegu dziewczynka boso szła Niosąc zapałki do jej domu biednym hulał wiatr,I bieda była wielka,Więc choć za kilka marnych groszy,Chciała sprzedać zapałek pudełka. PO TYCH SŁOWACH NA WIDOWNI POJAWIA SIĘ DZIEWCZYNKA, KTÓRA W KOSZYCZKU MA ZAPAŁKI, PODCHODZĄC DO LUDZI MÓWI PONIŻSZY TEKSTDZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI:Mama i tata to biedni im pomoże? Więc ja w wielkim trudzieChcę sprzedać pudełek z zapałkami kilka, By radosna nastała w naszym domu chwilkaZ GRUPY BIEDNYCH DZIECI WSTAJE KOLEJNE I MÓWIBIEDNE DZIECKO II:Beztroscy, rozbawieni ludzie, W swych ciepłych domach jedli cuda, A ona stała przemarznięta, Wciąż myśląc, że się sprzedaż nikogo nie dziwiło, że dziewczynka z zapałkami,płakała rzewnymi się nie interesował małą dziewczynką, Biedną zziębniętą kruszynką. Wszyscy gnali z pięknymi prezentami, Ciesząc się rodzinnymi TRAKCIE PRZEMOWY DZIECKA II DZIEWCZYNKA WCHODZI NA ŚRODEK SCENY UKŁADA OBOK SIEBIE KOSZYK Z ZAPAŁKAMI I PRÓBUJE ZAPALIĆ STOJĄCY NA SCENIE LAMPION ( MOŻE BYĆ ATRAPA LAMPIONU NA BATERIE)DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI:Ogień prawdziwy i jasny - w lampionie!Daje mi ciepło, gdy sobie płonie. Grzeje tak rozkosznie i tak radośnie, Jak słońce ziemię ogrzewa we wiośnie...DZIEWCZYNKA POSTĘPUJE ZGODNIE Z TYM CO MOWI ANDERSEN, A WIĘC ODPALA KOLEJNE ZAPAŁKI ( IMITACJA ZAPAŁEK ZROBIONYCH A DŁUGICH WYKAŁACZEK I BRĄZOWEJ KREPY)ANDERSEN: Lecz zgasło światło, czy to już koniec? Nie! Druga zapałka w jej dłoniach trzecia, i czwarta, i piąta świeci...Jak długo tak można zapalać je, dzieci?NA SCENIE POJAWIA SIĘ BOGATA KOBIETA UBRANA SZYKOWNIESPACERUJĄC NIEOPODAL SIEDZĄCEJ DZIEWCZYNKI POKAZUJE WSZYSTKIM SWOJĄ POGARDĘ, STAJE KOŁO NIEJ I WYPOWIADA TEKSTBOGATA KOBIETA:Usłyszałam o tobie wieściI w głowie mi się nie mieści,Że dziecko zapałki sprzedajeI prawdziwym handlowcem się staje!Zapałki wyrzuć do kosza,bo nikt ci nie da złamanego grosza!WYTRĄCAJĄC Z RĄK DZIEWCZYNKI Z IMPETEM ZAPAŁKI ODCHODZI ZDEGUSTOWANANA SCENIE POJAWIA SIĘ ANDERSENANDERSEN: To niedobra kobieta! Choć pieniędzy ma w brudTo pomóc dziewczynce za wielki dla niej trud!Co dalej będzie, zobaczmy sami!Czy ktoś jeszcze mieć będzie serce ze stali?Patrzcie! Kolejna zapałka w jej dłoniach już płonieI choć trochę ogrzewa jej zmarznięte WIDOWNI NA SCENĘ RUSZA POWOLUTKU BIEDNA LECIWA JUŻ KOBIETA, PODCHODZI DO DZIEWCZYNKI GŁASZCZĄC JĄ PO GŁOWIE ZWRACA SIĘ DO NIEJBIEDNA KOBIETAA cóż ty dziecko robisz o tak późnej porze, Sama na tym mroźnym i ciemnym dworze?DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI:Nie mamy, co jeść. W domu panuje bieda. Więc postanowiłam zapałek trochę sprzedać!I gdy trochę pieniędzy zarobię, To niespodziankę mej rodzinie WSTAJE KOBIETA: Choć nie jestem bogata, nie bądź smutna, dziewczynkoPragnę Cię zobaczyć z wesolutką od Ciebie zapałki, zawsze się przydadzą,A Tobie - być może - szczęście w Wigilię dadzą. DZIEWCZYNKA:Dziękuję, dziękuję! Bardzo pani miła! Są to pierwsze pieniądze, które dziś KOBIETA ODCHODZI ZZA KURTYNĘ A DZIEWCZYNKA DALEJ MÓWINikt więcej już nie kupi moich malutkich zapałek?Może znów kilka wezmę i sobie zapalęI troszeczkę się ogrzeję,Bo mroźny wiatr strasznie wieje...SIADA NA ŚRODKU SCENY PRZY LAMPIONIEDZIECKO I: Co ty tu sama na dworze robisz?DZIEWCZYNKA: Sprzedaję zapałki - chcę trochę zarobić. DZIECKO II: Dlaczego? Jest zimno. I późna już prędko do domu, bo będziesz chora! .DZIEWCZYNKA: Moja rodzina jest biedna, w domu brakuje pieniędzy Nie mamy na jedzenie, żyjemy w wielkiej I: Dlaczego ty sprzedajesz? Inaczej się nie da?DZIEWCZYNKA: Rodzice uważają, że dziecko łatwiej coś sprzeda!DZIECKO II: Długo tu siedzisz, dziewczynko kochana?DZIEWCZYNKA: Dziś bardzo długo - od samego I: I dużo zapałek sprzedać ci się udało?DZIEWCZYNKA: Niestety, niestety, dzisiaj bardzo mało!Tylko jedna uboga kobieta, bardzo miła,Zapałek nie wzięła - choć II: My od ciebie zapałki kupimy chętnieBo nie możemy przejść obok ciebie obojętnieBędą nam one przypominać ciebie...Gdy będzie już po wszystkim - a ty będziesz w Niebie...DZIEWCZYNKA: Znacie tę bajkę - już wiecie, co będzie?DZIECI: Tak! Bajka o tobie znana jest wszędzie! NA SCENIE POJAWIAJĄ SIĘ TAŃCZĄCE ANIOŁY OTACZAJĄ DZIEWCZYKĘ TAŃCZĄC WOKÓŁ NIEJANIOŁ I:Nie smuć się dziewczynko, maleńka, kochanaAlbowiem w Raju będziesz jutrzejszego rana!W ziemskim życiu zaznałaś trudnościW przyszłym czekają cię same radości!ANIOŁ II: Nie zaznasz już chłodu, Nie zaznasz już głodu, Nie będziesz ciężko pracować,Doświadczysz miłości,Doświadczysz radości,Ze Stwórcą będziesz III: Kończmy, dziewczynko, twą ziemską udrękę!Wstań, zbliż się do mnie i podaj swą rękę!Choć skrzydeł nie mamy, to będziemy lataćPomogę Ci w frunąć do lepszego Świata!ANIOŁY ZDEJMUJĄ DZIEWCZYNCE CZARNĄ SZATĘ A ONAŚPIEWA PIEŚŃ „ Przygotuję Ci Chryste...”DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI:Dziękuję za wszystko, wiatr strasznie wieje! Jest mi coraz zimniej, co się ze mną dzieje...Lecz już się nie boję ciemnego zmroku Bo dobre Anioły znajdują się wokół...DZIEWCZYNKA OTOCZONA PRZEZ ANIOŁY SCHODZI POWOLI ZE SCENYNAGLE DO PANA ANDERSENA PODBIEGA JEDNO DZIECKO I PRZEMAWIADZIECKO:Panie Andersenie, spełnij nasze życzeniei pozwól nam zmienić twej bajki zakończenie?Dziewczynka nie musi umierać i już teraz być w Niebie...Jeśli tylko pozwolisz, weźmiemy ją do z nami do stołu, kolędę zaśpiewaI będzie jej ciepło, choć mroźny wiatr powiewa... ANIOŁY ODSTĘPUJĄ OD DZIEWCZYNKI Z ZAPAŁKAMI, DO KTÓREJ PODCHODZĄ WSZYSCY AKTORZY I ZABIERAJĄ JĄ POD CHOINKĘ GDZIE STOI UDEKOROWNY ŚWIĄTECZNIE STÓŁ DZIEWCZYNKA: ”Pod choinką śliczną siedzę,Jest mi ciepło, jest radośnieWśród przyjaciół, miłych dzieciMiłość w wielką siłę moje się spełniło,Czegoż mogłabym chcieć kolędy, karp i choinkaI mała Dziecina w ubogiej stajence... ANDERSEN: Otwórzmy swe serca szeroko - Swą mądrością się z wami podzielę; Dziewczynek z zapałkamiNa świecie jest bardzo im, jak możemy, Zróbmy, co w naszej mocy,Bo może i my kiedyś będziemy Potrzebować od bliźnich pomocy...PIOSENKA ŚWIĄTECZNA „ JEST TAKI DZIEŃ...”Autorzy: Renata Lewandowska, Tomasz Lewandowski